Yıkım!

Önünü görmemek!!!

Mesafe

Şöyle bi kaç adım geri at yüzünü görmeyelim. Nasıl gülüyorsun ya da nasıl bakıyorsun bana göremiyorum bu kadar yakınımdayken. Dudakların neyi hatırlatır bana acaba? Elini nereye koyuyorsun, saçını nasıl düzeltiyorsun, gamzen var mı ki senin ben bunları görmeliyim...

Şimdi bi adım daha atar mısın geriye önümü göremiyorum, nefes alamıyorum bazen sıkışıyor kalbim. Merak ediyorum senin arkandaki dünyayı, hiç sesini çıkarmıyor bu aralar. Bu sessizlik iyi bi şey değil. Ki ben bu yüzden onu görmeliyim.

Biraz daha geriye bi kaç adım sadece. Bulutlara yaklaşabilirim şimdi kalp atışlarım normale döndü. Unuttuğum kendim kendimle buluştu. Ve ben onu özlemişim.

Yetmez

Var mı gidecek yerin veya seni beklediğin sona ulaştıracak bi yol? Öğreneceksin, kimse sana yardım etmeyecek.Çünkü onlarda aynı şeyi istiyorlar. Sen birilerinin üstüne basacaksın ya da birileri senin. Tam oldu derken yine kaybedeceksin. Yanlış yerdeyim diyeceksin.
Doğanda var hep fazlasını istemek. O gün geldiğinde, o en son gun 200 yıl yaşasanda bir gün daha diyeceksin.
Tek bir gün.

öylesine

Kahve içiyorum, çikolata yok yanında. Tek başlarına ayrı güzeller birlikteyken ayrı.
Bi yere bağlamıyacağım sayın okuyucu başlıkta gördüğün gibi öylesine yazdım.
yudumla.
sende.

yağmur

Herkes gitti bi sen kaldın, sonra sen gittin bi ben kaldım.
Yavaştan sonbahar geliyor. Yagmur yagıcak yine bu şehir tüm kirlerinden arınıcak. Aşıklar olucak sokaklarda yağmurla tüm günahlarından kurtulucaklar. Peki ya ben nasıl yapacagım o işi?

Zehir

Sol kolum uyuşuyor.Zehri kanıma girdi yine, sonunu bile bile izin veriyoruz. Hala yagmur yağıyo inceden üstüme ve hala ben her eve dönüşümde o sokaktan geçiyorum.

utanma sıkılma.

Yapma!

Bi gelip bi gitme.
Yapma!

Sessiz

Bi yanım sıcak bi yanım soğuk
Bi yanım yakın sana bi yanım uzak...

Kelimelerin gizlediği bir şeyler var sanki kendilerinden utanıyor gibiler bu hissi tarif edecek bi tanesi bile yok.

Sessizlik derin bi sensizlik.

Müsait bi yerde?!

"Biraz gidelim olmadı müsait bi yerde ayrılırız" dedi. Tam olarak böyle demedi ama bunu dedi. Hayret, ne garip canının acımayacağı apaçık ortada.Yarım ağızla "peki" dedim.

Peki niye dedim ki hiç hissettirmeden hayatından niye gideyim? Hiç tad almadan, tad bırakmadan, hiç acımadan, hiç farketmeden niye?

Düştüm

Düştüm!
Çok yukardan ayaklarının dibine. Bir adım daha atsan ya takılıp düşeceksin ya da basıp geçecek. O kadar tedirginim ki, bu heyecan dayanılacak gibi değil.

Şimdi!
Kalkmak istiyorum beklemeden adımını "gitmek"!

Konuşma!

Kendi kendime konusmamam lazım.
Bildikleri şeylerden bahsetmeliyim, yeni şeyleri öğrenmekten korkan insanlara. Yudum yudum ilerliyorum, anlatıyorum bazen ama genelde dinliyorum! Benim bilmediklerimden bahsetsinler diye. Farkında bile olmadan aynı yoldayız, aynı gemideyiz belki de. Birilerinin yardımıyla bugune kadar geldik, peki ya bundan sonra? Bundan sonra da böyle olucak birileri bir şeyler söyleyecek bir şeyler yazacak yine öğreneceğiz ve öğreteceğiz o zaman işte birisi biz olacağız.